Αν ο μηχανισμός της δημιουργίας του οστικού οιδήματος είναι τραυματικός, οξύς ή χρόνιος, μπορεί να συνυπάρχουν και βλάβες στους συνδέσμους της άρθρωσης.

Το οστικό οίδημα μπορεί να επηρεάσει τη ροή του αίματος, με αποτέλεσμα τη νέκρωση μέρος του οστού.

Ορισμένοι τύποι οστικού οιδήματος συσχετίζονται με αλλαγές στο υποχόνδριο οστό και συμβάλλουν στον πρώιμο εκφυλισμό του αρθρικού χόνδρου και στην μεταγενέστερη ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας.

Σε αυτές τις περιπτώσεις αρχικά δημιουργούνται χρόνιες βλάβες λόγω των αυξημένων φορτίων που δέχεται το υποχόνδριο οστό και το οστικό οίδημα μυελού συνοδεύεται από: ανακατασκευή του οστού, μικρο-ρωγμές και οίδημα, μικρο-αιμορραγίες και κύστεις, σοβαρή διαταραχή της δομής του οστού με απώλεια αρθρικού χόνδρου, τριβή υποχόνδριου οστού και τελικά αυξημένη πιθανότητα να απαιτηθεί η αντικατάσταση της άρθρωσης από τεχνητό εμφύτευμα (αρθροπλαστική).

Συνέπειες της μη αποκατάστασης του οστικού Οιδήματος

Αν η νοσολογία παραμείνεια θεράπευτη :

• ενδέχεται να συνοδεύεται από ανταλγική βάδιση και διαταραχή του εύρους κίνησης της πάσχουσας άρθρωσης, μεταβολή στην εμβιομηχανική, με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν συμπτώματα σε άλλες αρθρώσεις ή ανάπτυξη οστικού οιδήματος σε αυτές.
• μπορεί να προκαλέσει ελάττωση της οστικής πυκνότητας με απώτερη συνέπεια να προκληθούν, με ελάχιστη φόρτιση, μικροκατάγματα (κάταγμα κόπωσης) στις οστικές δοκίδες στο υποχόνδριο οστό, πράγμα το οποίο οδηγεί στην κατάρρευση του εμπλεκόμενου διαμερίσματος.
• σε μόνιμη δυσκαμψία και δυσλειτουργία της άρθρωσης καθώς και σε μυϊκές ατροφίες με συνεπείς εμβιομηχανικές μεταβολές.
• μπορεί να προκαλέσει άσηπτη οστική νέκρωση του οστού, που οδηγεί σε σοβαρή βλάβη στην άρθρωση.

Για Ασθενείς